گاهی

تعریف از خود نباشد اما من الان بشدت تنها هستم

تنها نه اینکه کسی دورو برم نیست نه من تنهایم می فهمید که ؟

دقیقا درست مثل بعضی وقت هایی که آدم بیداره ولی احساس می کنه که خوابه و داره خواب می بینه ، بعد توی همون خوابی که بیداره و خواب نیست یکهو چیزی می بینه و سنگ می شه و نمیتونه حرف بزنه و یا تکونی بخوره و فراموش می کنه که اصلا کجاهست وتا کجای جاده آمده و چقدش مانده و خوابه یا بیداره و دیگر اونجاست که خیلی چیزها را دیگر نمیبیند کور می شود کور ...

یک سنگ کور تمام عیار

امروز از اون گاه هاست که آدم گاهی وقت ها دلش میگیرد خیلی هم میگیرد اما گوشی نیست جانی هم نمانده برای نوشتن.

آدم گاهی یکهو تنها می شود ...

هیچ نظری موجود نیست: