رابطه

رابطه‏هایی که مدام پاره می‏شوند و گره می‏خورند، ترحم‏انگیز‏ترین رابطه‏ها هستند.

مرگ همین نزدیکی است

حتما یادتونه یا دیدید یا هنوزم می بینید که تو ایران دم پلیس راهها و پاسگاهها یه مشت ماشین درب و داغون و تصادفی گذاشتند که زنگ زده و همینجوری وله بچه که بودم فکر میکردم مثلا یه تریلی چیزی اومده همه اونارو همون جا له و په کرده و رفته بعدها که یه نموره بزرگتر شدم فهمیدم نه اینارو گذاشتند تا درس عبرت بقیه بشه !

مردم و رانندگان سر به هوا ببینند و بترسند و یواش بروند و احتیاط کنند تا تصادفی چیزی پیش نیاد !

حالا همون داستان تو اتوبانهای اروپا و آمریکا هم وجود داره ولی به یه شکل دیگه اگه شما هم تو این اتوبانها رانندگی کرده باشید حتما دیدید که هر از گاهی یه بیلبورد (راستی معادل فارسی بیلبورد چیه؟) بزرگ کنار جاده نصب شده که عکس یک قربانی تصادف تو دست زن و بچه طرفه و نوشته مثلا فلانی اینجا مرده خانواده اش هنوز منتظرن یا خانواده شما هم منتظرن و ...

چند روز پیش که یکی از این تابلوهارو دیدم با خودم گفتم نه در اتوبان و جاده که همه جا ما در محاط مرگ هستیم وکاش این عکس و یاد آوری ها نه در اتوبانها که همه جا پیش چشم ما بود و می فهمیدیم که مرگ در همین نزدیکی هاست ! اگر مرگ را ببینیم و درکش کنیم و مرگ آگاه باشیم آنوقت است که در زندگی نیز موفقیم چراکه کسی که در برابر مرگ قوی است در مقابل زندگی ضعیف نیست ..!

بقول مرتضی آوینی "مردمان این روزگار سخت از مردن می ترسند و بنابراین شنیدن این سخنان برایشان دشوار است ، اما حقیقت آن است که زندگی انسان با مرگ درآمیخته است و بقائش با فناست...

انگشت کوچک دست چپم

انگشت کوچک دست چپم مدتی است خوابیده

انگشت کوچک دست چپم حس ندارد

صدایش می کنم نمی شنود

فشارش می دهم نمی فهمد

حرصم که میگیرد با سوزن می افتم به جانش

چیزی نمی گوید و فقط گریه می کند

سرخ سرخ

انگشت کوچک دست چپم مدتی است با من قهر کرده

هرچه به او می گویم آخر چه مرگت هست هیچ نمی گوید

و من هم به او لج می کنم

و

خوابم می برد