آدم‌های همه چیزدان دانای‌کل مرا به مرز جنون می‌رسانند.
اینهایی که همیشه همه چیز را بهتر از تو می‌دانند.اینهایی که همان حرف تو را با
گذاشتن نه اینجوری نیس سرش دوباره به خوردت می‌دهند.
آدم های ناتوان در تجربه های جدید مرا دیوانه می‌کنند.این
ها که همه چیزشان روی یک خط مستقیم حرکت می‌کند.این ها که وقتی داریم یک راهی را
باهم میرویم ده بار از آدم می پرسند که مطمئنی راهی که می رویم درست است؟که مدام
سرشان می‌رود توی گوشی که نه ببین باید ازینور برویم.اینهایی که وقتی داری یک مشقی
می‌نویسی و داری با خودت و ایده‌های خرانه ت حال می کنی می‌گویند مطمئنی این چیزی
است که باید بنویسی؟این هایی که وقت آشپزی می آیند بالا سرت که الان میدانی چی داری
درست می‌کنی؟
