آدم‌های همه چیزدان دانای‌کل مرا به مرز جنون می‌رسانند. اینهایی که همیشه همه چیز را بهتر از تو می‌دانند،اینهایی که همان حرف تو را با گذاشتن نه اینجوری نیس سرش دوباره به خوردت می‌دهند.آدم های ناتوان در تجربه های جدید مرا دیوانه می‌کنند.
این ها که همه چیزشان روی یک خط مستقیم حرکت می‌کند.این ها که وقتی داریم یک راهی را باهم میرویم ده بار از آدم می پرسند که مطمئنی راهی که می رویم درست است
اینهایی که ذره بین برداری و طول و عرض زندگیشان را بجوری هیچ چیزی نیستند جز آرزوهای بلند ،که مدام سرشان توی زندگی دیگران است.
اینهایی که وقتی داری یک مشقی می‌نویسی درس می خوانی و تمرین می کنی و یا داری با خودت و ایده‌های خرانه ت حال می کنی می‌گویند مطمئنی این چیزی است که باید بنویسی اینجوری بهتر نیست؟
این هایی که وقت آشپزی می آیند بالا سرت که الان میدانی چی داری درست می‌کنی؟
اینها را کاش در یک دسته بندی بشود تعریف کرد که ممنوعیت اجرای حکم رذیلانه اعدام هم شاملشان نشود!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر