سپاس

از همه دوستان عزیزم که این روزها نگران من بودند و برایم نوشتند و زنگ زدند و تکست فرستادند یک دنیای بزرگ سپاسگزارم و نمی توانم بگویم که چقدر از این ابراز محبتها و دوستی ها خوشحالم ، حالا دوباره آمده ام و اینجا ایستاده ام و دلم می خواهد دوباره بنویسم ، از همه چیز و از همه جا از تمام اشارات زندگی ، مثل قبل و مثل همیشه حالا این برای فرار از خود یا واقعیتی که دیر یا زود با آن مواجه خواهم شد است یا برای بازگشت به خود نمی دانم

روزگار غریبی است نازنینان