قلي خان دزد بود ، خان نبود

قلي خان دزد بود ، خان نبود ، لابد تو هم اسمشو شنفتي !

 وقتي سن و سال تو بود به خودش گفت تا آخر عمرم ، ببينم مي تونم تنهايي هزار تا قافله رو لخت كنم . با همين يه حرف با جونش وايساد و هزار تا قافله رو لخت كرد . آخر عمري پشت دستشو داغ زدو به خودش گفت هزار تا تموم شد ، حالا ببينم ، عرضشو داري تنهايي يه قافلرو سالم برسوني مقصد ... نشد ! ...نشد ...نتونست و مشغول ذمه ي خودش شد . تقاص از اين بدتر ؟

قلي خان اينو گفت وخيره به افق بيابون ،  سر جاش خشك شد

اين سكانس " روزي روزگاري " رو خيلي دوست دارم . از بچگي توي ذهنم حك شده بود تك تك نماهاي اين فصل عجيب . چپقي كه قلي خوان مي كشيد . نگاههاي پر غرور مراد بيگ . نماي تموزي صحرا ي بي آب و علف و جملات عجيب پيرمرد . امروز اين تكه از روزي روزگاري رو تو پيدا كردم و دو سه بار نگاهش كردم .

 چقدر قلي خان "روزي روزگاري" آشناست ! انگار هزار بار تو خيابون ديدمش . ميون مردم ، ميون همسايه ها ، تو كوچه ، تو خيابون ، تو خونه ، تو عكساي خودم تو چشماي تو  واقعا مي شه يه قافله رو سالم به مقصد رسوند ؟